Verlamde hond huilt nadat haar baby’s één voor één werden gestolen

Voor een moederhond kan noch fysieke pijn, noch het ernstigste lichamelijk letsel worden vergeleken met de angst dat haar kinderen voor altijd van haar worden weggenomen.

Deze aandoening, die begrijpelijk is bij menselijke moeders, komt veel vaker voor dan we zouden willen, ook bij vrouwelijke honden. Ze ondergaan ook de pijn van het gescheiden zijn van hun puppy’s. Toen een moederhond van haar puppy’s werd gescheiden, was ze verlamd en had ze pijn.

Waarom zou het leven van een onschuldig dier op zo’n wrede manier worden gespeeld? In hondenreddingsverhalen stellen we onszelf deze vraag altijd.
Het is verontrustend hoe sommige mensen honden niet zien als levende, voelende wezens, laat staan hondenmoeders, die vaak zelfs meer liefhebben dan menselijke moeders.

Aan de rand van de straat, weerloos en op het punt haar laatste adem uit te blazen. Dagenlang kroop deze dappere hond zo goed als ze kon met haar baby’s, op zoek naar een veilige haven, hopend op een greintje genade.

Redders van Rostov Animal Shelters in het westen van Rusland werden gewaarschuwd voor een hond die nauwelijks bewoog.
Het meest hartverscheurende is dat veel omstanders de moeder en haar puppy’s zagen, maar niets deden om haar te helpen. Bovendien namen mensen hun baby’s mee alsof het prijzen waren, in de overtuiging dat de moeder zou sterven.

De wanhopige hond, niet in staat om te bewegen vanwege een schotwond in haar ruggengraat, deed niets anders dan huilen, in de hoop dat ze niet zo wreed zouden zijn en haar puppy’s zouden teruggeven. Niets werkte echter! Ze werd meteen naar een dierenkliniek gebracht, waar ze de tweede kans kreeg die ze lang had verdiend. Goed nieuws!

Ze gaven haar pijnstillers en antibiotica, maar de kogel had de ruggenmerg en mobiliteit ernstig beschadigd. Haar beentjes waren volgens de dierenartsen “stijf als een boomtak”. Alsof dat nog niet genoeg was, had ze mastitis en darmwormen waar ze last van had.

We kunnen ons de pijn en stress niet voorstellen die deze hond voelde, niet alleen door haar verwondingen, maar ook door de manier waarop haar kinderen van haar werden weggenomen. Wat voor hart kan zoiets doen bij een gehandicapte moeder? Het universum was deze moeder en haar helden echt aan het testen. Maar ze wilden niet opgeven, ze had zo’n lieve, ontroerende en droevige blik, dat ze haar beloofden dat ze tot in het oneindige van haar zouden houden en haar verder zouden brengen.

Berry’s (zo heet de hond, letterlijk vertaald ‘besje’) gezondheidstoestand werd kritiek en ze moest naar Moskou worden gebracht om in een ander ziekenhuis te worden behandeld. En net toen ze dachten voorgoed afscheid te moeten nemen, verrichtte een chirurg een wonder dankzij haar liefde en ieders gebeden.
Ze moesten de pus en gangreen van haar ruggengraat verwijderen voordat ze chemotherapie moest ondergaan.

Berry kreeg langzaamaan zijn levenslust terug. En beetje bij beetje ging ze verder op haar genezingspad, dat vrij lang maar vol hoop was. Berry bracht uiteindelijk iedereen in het asiel tot tranen toe toen ze op eigen benen kon staan ondanks het feit dat haar achterpoten volledig verlamd waren.

Berry ontsnapte aan de dood en schreef haar nieuwe verhaal uit liefde.

Bekijk de ongelooflijke reis van herstel voor deze dappere kleine hond in de onderstaande video: