Hondengevechten zijn een walgelijke manier waarop mensen zichzelf vermaken. Deze “wedstrijd” waarbij twee honden die zijn “gefokt, geconditioneerd en getraind” om te vechten, wordt gedaan voor amusementsdoeleinden.
Voornamelijk gokken. De twee honden vechten in een kuil of een afgesloten ruimte totdat een hond “niet wil of kan” doorgaan.
Dat is de vriendelijke manier om het te zeggen. Honden die gedwongen worden te vechten in deze kuilen van meters diep lopen verwondingen op die fataal kunnen zijn. Vooral prikwonden kunnen ertoe leiden dat een hond later aan zijn verwondingen bezwijkt.
En als een hond niet presteert zoals verwacht, kan hij later worden misbruikt of ronduit worden gedood omdat hij het gevecht heeft verloren.
Uit informatie die is verkregen uit invallen bij hondengevechten, is gebleken dat duizenden dollars op het spel kunnen staan voor slechts één wedstrijd, of het nu slechts enkele minuten of uren duurt. Het is niet ongebruikelijk dat tijdens deze zoekopdrachten $ 500.000 in beslag wordt genomen.
Hondengevechten kunnen niet alleen als gastheer dienen voor illegaal gokken, maar ook voor drugsmisbruik en -handel, distributie van vuurwapens, bendeactiviteiten en de vernietiging en verloedering van buurten. Hondengevechten, of iets met een gevecht te maken hebben, zelfs kijken naar een gevecht, wordt in alle 50 staten van de Verenigde Staten als een misdrijf beschouwd. Ook in Europa is het illegaal. Maar helaas zijn velen betrokken bij deze verschrikkelijke sport.
Ongeveer 40.000 mensen zitten achter de georganiseerde hondengevechten en maar liefst 100.000 zijn actief in de activiteit op straatniveau. De ASPCA schat dit aantal echter nog hoger. Deze bekende dierenbeschermingsorganisatie heeft geen nauwkeurige cijfers.
Hondengevechten waren niet zo populair in de jaren negentig. Met de komst en het gemak van toegang tot internet is de sport helaas hersteld met deelname van tienduizenden.
In 2007 werden 250.000 honden gedwongen om landelijk te vechten. Dit omvat niet hanengevechten of gevechten tussen dieren die als aas worden gebruikt, zoals de arme pitbull waarover je binnenkort zult lezen.
Dierenmisbruikers hebben vijf keer meer kans om misdaden tegen mensen te plegen en vier keer meer kans om misdaden tegen eigendom te plegen dan mensen zonder een geschiedenis van dierenmishandeling. Ongeveer 75% van de slachtoffers van huiselijk geweld gaf aan dat hun partner zijn of haar partner bedreigde of vermoordde als huisdier.
Veel gevallen van dierenmishandeling en verwaarlozing lopen niet goed af. Charlie’s verhaal wacht nog steeds op zijn happy end.
Godzijdank voor barmhartige samaritanen. Iemand vond de 2-jarige Charlie de pitbull die zich vastklampte aan het leven in de buurt van een afvalcontainer in Philadelphia. Hij zat onder de vliegen, vuil en had vervelende hoofdwonden.
Dierenarts tech Nikki rabino wist op het eerste gezicht dat de lieve jongen de dood nabij was. Ze werd op de hoogte gebracht van Charlie’s benarde situatie door iemand die haar in een Facebook-bericht had getagd. Nikki merkte dat toen ze dichterbij kwam, de arme Charlie zich niet kon bewegen. De lieve hond kon zijn kop amper optillen. Met de hulp van een vriend haastte Nikki de zieke pup naar het Philadelphia Animal Hospital.
Sinds zijn redding vorige week is het herstel van Charlie vaag. Maar de dappere jongen heeft tientallen supporters in zijn hoek, die onvermoeibaar werken om hem te helpen genezen.
Het dierenziekenhuis plaatste deze foto op sociale media met dit bericht: “De volgende foto is moeilijk om naar te kijken, maar is erg belangrijk.
“Het is een tragedie als onschuldige dieren op zo’n manier worden behandeld, en we erkennen dat dit geen geïsoleerd incident is”, vervolgde het ziekenhuis. “Charlie is een lieve hond en is in stabiele toestand.” De dierenartsen nemen “alle maatregelen om ervoor te zorgen dat hij beter wordt.”
Het onderzoek naar degenen die verantwoordelijk zijn voor Charlie’s verwondingen en verwaarlozing is nog gaande. De Pennsylvania Society for Prevention of wreedheid tegen dieren leidt het onderzoek.
Op basis van Charlie’s wonden gelooft de PSPCA dat de pitbull werd gebruikt als lokaas voor luchtgevechten. Kortom, Charlie was gewend om vechthonden te trainen en aan te vallen.
Een andere organisatie die cruciaal is voor Charlie’s herstel is de City of Elderly Love, die over de dappere put zei: “Hoewel het niet onze typische redding is, hebben Charlie’s geweldige vinders hem zeker op de juiste plek gebracht”, schreef de groep op sociale media.
“Philadelphia Animal Hospital zal gratis voor hem zorgen en hem behandelen, en als hun exclusieve reddingspartner zullen we zijn zorg na herstel afhandelen. We hebben goede hoop dat Philly’s geweldige Humane Law Enforcement-team in staat zal zijn om Charlie’s mishandelaars voor het gerecht te brengen.”
Charlie is nog niet uit het bos. Er was bezorgdheid dat hij sepsis zou krijgen, maar kort daarna draafde hij door de kliniek.
Charlie wordt beter met behulp van knuffels en lekkernijen. De pitbull begon genegenheid te tonen aan zijn verzorgers door kussen te geven. Een zeker teken dat hij op weg is naar een volledig herstel en hopelijk een gelukkig leven in een voor altijd thuis.
